ေတာင္တန္းေပၚက ခ်စ္ေတး

ႏွင္းေငြ႔ ႏွင္းဖတ္ေတြလႊမ္းၿခံဳထားသျဖင့္ ရာ သီဥတုက ေအးေနေသးေသာ္လည္း လာရက္သတၱပတ္အ နည္းအတြင္း ႏွင္းဖတ္ေတြ စတင္ကာအရည္ေပ်ာ္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ပူေႏြးေသာ ေႏြဦးရာသီေရာက္လာမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုသို႔ေသာ ပြင့္လင္းရာသီမ်ိဳးက အေမ့အ တြက္ အလြန္ပင္အလုပ္မ်ားေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အေမက အလုပ္အရမ္းလုပ္တတ္ၿပီး မအားလပ္တာကမ်ားေနေသာ္ လည္း ထိုမအားလပ္သည့္ၾကားထဲကေန သူ့ကိုေတာ့ဂ႐ုစိုက္ ေပးပါသည္။ အေမက တကၠသိုလ္ေတာင္္တက္အဖြဲ႕ ခရီး သြားေတြကို လမ္း ျပလုပ္ေပးေသာသူျဖစ္ၿပီး ေႏြရာသီမ်ိဳးက ေတာင္တက္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ မအားလပ္တာမ်ားသည္။ ယခုလို ေဆာင္းရာသီမ်ိဳးတြင္မူ ေတာင္တက္အဖြဲ႕မ်ားမရွိသျဖင့္ ခ်မ္း သာၿပီး ဝဖိုင့္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ေက်ာ့ရွင္းလွပေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ိဳးျဖစ္ေနရန္ အခေၾကးေငြျဖင့္ သင္တန္းပို႔ခ်ေပး သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေႏြရာသီအလုပ္ႏွင့္ ေဆာင္းရာသီအလုပ္ ႏွစ္မ်ိဳးကို လုပ္ေနရေသာေၾကာင့္ အေမ့ခမ်ာ မအားလပ္ႏိုင္ တာကမ်ားေနသည္။ သူတို႔ေနေသာၿမိဳ႕မွာ ၿမိဳ႕ႀကီးတခုမဟုတ္ဘဲ ေတာင္ေျခၿမိဳ႕ ေလးသာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အပန္းေျဖအနားယူရန္အတြက္ အေတာ္ပင္ေကာင္းမြန္ေသာၿမိဳ႕ေလးျဖစ္သျဖင့္ ပြင့္လင္းရာသီ မ်ိဳးတြင္ လာေရာက္အနားယူအပန္းေျဖၾကေသာသူမ်ားျဖင့္ စည္ကားေနတတ္ၿပီး ယခုလိုေဆာင္းရာသီမ်ိဳးတြင္ေတာ့ ေအး ခ်မ္းတိတ္ဆိတ္ေနတတ္သည္။ လာေရာက္အပန္းေျဖၾကသူ မ်ားထဲက သဘာဝအတိုင္း ေတာင္ေပၚတက္ခ်င္ၾကသည္ဆို လွ်င္ အေမကလမ္းျပအျဖစ္လုပ္ေပးတတ္ၿပီး အခေၾကးေငြ လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးရသည္။ အဓိကကေတာ့ ေလ့လာေရး ခရီးထြက္လာၾကေသာ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားႏွင့္ ဆရာမ်ား ကို လမ္းျပေပးရတတ္သည္ကမ်ားသည္။ ထိုအခိ်န္မ်ိဳးတြင္ အေမ့လက္ထဲ ေငြေၾကးေဖာေဖာသီသီရွိေနသျဖင့္ သူလိုခ်င္ ေသာ အဝတ္အစား အသံုးအေဆာင္ေတြကို ဝယ္ေပးတတ္ သည္။ ထိုရာသီမ်ိဳးက အေမ့အတြက္ အႀကိဳက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ိဳး ျဖစ္သည္ဆိုတာကေတာ့ ေဖာ္ျပရန္ပင္ လိုမည္မထင္ေတာ့ ေခ်။ ေတာင္တက္အဖြဲ႕မ်ား အဆင္ေျပေစရန္အတြက္ ေတာင္တန္္ ေပၚမွာ သစ္လံုးမ်ားျဖင့္ေဆာက္ထားေသာ အိမ္ငယ္ေလးတ လံုးကို အေမကေသခ်ာက်နစြာ စီစဥ္ထားသည္။ ေတာင္ေပၚ ရႈခင္းေတြရဲ႕အလွကို အေကာင္းဆံုးခံစားႏိုင္ေသာေနရာလည္း ျဖစ္ ၿပီး ေတာင္တက္အဖြဲ႕မ်ားအတြက္လည္း ခရီးၿပီးဆံုး၍ ျပန္မဆင္းခင္ အနားယူရန္လည္း အသံုးဝင္သည္။





ေတာင္ တက္လာရ၍ ေမာပန္းႏြမ္း နယ္လာသမွ် ေတာင္ေပၚရႈခင္းအ လွကိုၾကည့္ၿပီး အေမာေတြ ေျပေပ်ာက္သြားရေစရန္အတြက္ စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေဆာက္ လုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေတာင္ေပၚတြင္ တျခားသူေတြ ပို္္္င္ေသာ သူတို႔လိုအိမ္ငယ္ ေလးမ်ိဳး ရွိေသးသည္။ထိုအိမ္မ်ားကို ေတာင္တက္အဖြဲ႔သား မ်ား လိုအပ္သလို အသံုးျပဳရန္ စီစဥ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အေမရဲ႕အိမ္ ေလးကို သူလည္း အလြန္ႏွစ္သက္သည္။ ထိုေန ရာက ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္ေန ၿပီး ယခုလိုေဆာင္းရာ သီမ်ိဳးတြင္ လူသူတေယာက္မွ ရွိမေန တတ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ သူ႔ရဲ႕ေမြးေန႔ကို တမူထူးျခားေစရန္အတြက္ ထိုအိမ္ငယ္ေလး တြင္ သားအမိႏွစ္ေယာက ္ထဲ ေမြးေန႔လုပ္ေပးရန္ကိုသာ ပူဆာခဲ့ရ သည္။ အေမ့ရဲ႕အသက္က ၃၇ ႏွစ္မျပည့္ေသးေသာ္လည္း သူ႔အ တြက္ကေတာ့ အေမကနတ္ဘုရားမတပါးလို အေခ်ာဆံုး အလွဆံုးျဖစ္သည္ဟု ယူဆထားသည္။ ခႏၶာကိုယ္လွပေစရန္ သင္တန္းေပးေနေသာ ဆရာတေယာက္ျဖစ္ေနသည့္အျပင္ ေတာင္တက္လမ္းျပတေယာက္လည္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေမ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ တင္ပါးႏွင့္ရင္သားေတြမွာ အဆီအနည္းငယ္သာ ရွိၿပီး က်န္ေနရာမ်ားက အခ်ိဳးက်က်ျဖင့္ လွပေနသည္။ အ ေမနဲ႔အတူ ဧည့္ခံပြဲေတြ အခမ္းအနားေတြ ေစ်းဝယ္သြားသည့္ အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ အမ်ိဳးသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕အၾကည့္ ေတြက အေမ့ဆီမွာသာ ရစ္ဝဲေနတတ္သည္ကို မၾကာခဏႀကံဳ ဖူးသည္။ အေမက အရပ္ ၅ ေပ ၁၀ လက္မခန္႔အထ္ိ ရွည္ၿပီး အျပာေရာင္မ်က္လံုးေတြက ျဖဴဆြတ္ေနေသာအသားအရည္ ႏွင့္ လိုက္ဖက္လွေပသည္။ အေမက ေပါင္တံရွည္ၿပီး ဖြ႔ံထြား ေသာ ရင္သားေတြနဲ႔ စြင့္ကားလွပေနေသာ တင္ပါးၾကားက ခါးေလးက သိမ္ေနၿပီး ဝမ္းဗိုက္ကလည္း ခ်ပ္ရပ္ေနသည္။ အ ေမ့ဆံပင္က ေက်ာလည္ေလာက္သာ ရွည္လ်ားၿပီး ေရႊေရာင္ ဆံပင္မ်ိဳးျဖစ္ေနသည္ကလည္း သူမအသက္ကိုရွိရင္းစြဲထက္ ပိုငယ္ေနေစသည္။ ထိုသို႔ လွပေသာ ေျပျပစ္ေသာမိန္းမတ ေယာက္ရဲ႕သားျဖစ္ရသည္ကို သူဂုဏ္ယူသည္။ အေမက သူမရဲ႕ေတာင္တက္လမ္းျပသည့္ပညာကို သူမဖခင္ ဆီကေနရရွိထားၿပီး ယခုတြင္မူ သူအားသည့္အခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ သူ႔ကိုပါ သူမရဲ႕ခရီးစဥ္ေတြကို ေခၚေဆာင္သြားၿပီး သင္ၾကား ေပးေနၿပီျဖစ္သည္။ သူ႔အသက္ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ထဲက အေမ့ ဆီကေန ေတာင္တက္ပညာကို စတင္သင္ၾကားခဲ့ရၿပီး ႀကိဳး ေတြ ခ်ိတ္ေတြကို အသံုးျပဳရပံုတို႔ကို သင္ၾကားရၿပီး ကြ်မ္း က်င္ေစရန္အတြက္ အထပ္ထပ္အခါခါ ေလ့က်င့္ရေလ သည္။ သူ႔အေဖက သူတို႔ၿမိဳ႕ကမဟုတ္ဘဲတျခားၿမိဳ႕ႀကီးတခု ကျဖစ္သည္။


ေႏြရာသီအပန္းေျဖခရီးထြက္လာၿပီး အေမနဲ႔ ေတြ႔ၿပီး အေၾကာင္းပါခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔ၿမိဳ႕မွာ ဘဲ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အခ်ိန္တႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ လာေသာအခါ ၿမိဳ႕ႀကီးသာအေဖမွာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာဆက္ လက္မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။ အေဖက အေမ့ကိုေခၚၿပီး သူ႔ရဲ႕ၿမိဳ႕မွာ ဘဲ ေနထိုင္ခ်င္သည္။ အေမကလည္း သူမရဲ႕ၿမိဳ႕နဲ႔ဝါသနာကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေပ။ ထိုေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ကြာရွင္းလိုက္ ၾကၿပီး အေဖကလည္းသူ႔ၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားခဲ့သည္။ ထိုသို႔ကြာ ရွင္းခဲ့သည့္အခ်ိန္က အေမ့ဗိုက္ထဲမွာ သူရွိေနၿပီဆိုတာကို အ ေဖေရာအေမပါ မသိခဲ့ေခ်။ ၾကာသပေတးညတြင္ သူအထုတ္အပိုးေတြကို ေသခ်ာစီစဥ္ေန ၿပီး ယခုတႀကိမ္ အေမနဲ႔သြားရမွာကို စိတ္လႈပ္ရွားသလို ျဖစ္ ေနသည္။ သူစိတ္လႈပ္ရွားေနတာက အေပ်ာ္လြန္ေနလို႔ဟု ထင္ ေနေသာအေမက သူ႔ကိုၾကည္ႏူးပီတိေတြျပည့္ေနေသာ မ်က္ လံုးအစံုနဲ႔ၿပံဳးၿပီး ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ေမြးေန႔က အဂၤါေန႔မွျဖစ္ ေသာ္လည္း ေတာင္တက္ရမည့္အခ်ိန္ရယ္ ေဆာင္းရာသီျဖစ္ တာရယ္ ႀကိဳတင္ေရာက္ေနခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ ရက္ုကို၍ ထြက္ဖို႔ စီစဥ္ထားၾကသည္။ သူ႔ရဲ႕ ေတာင္တက္သင္ခန္းစာကို အေမကစစ္ေဆးခ်င္တာကိုလည္း ထည့္ေျပာရေပမည္။သူတို႔ တက္မည့္ေတာင္ေျခတြင္ ညအိပ္လို႔ရေသာစားေသာက္ဆိုင္တ ခုရွိၿပီး ဆိုင္ပိုင္ရွင္မွာ သူ႔အဖိုးရဲ႕မိတ္ေဆြျဖစ္သည္။ အေမက ထိုဆိုင္မွာပင္ ကားကိုရပ္ထားၿပီး ဆိုင္ပိုင္ရွင္ကိုႏႈတ္ဆက္ကာ သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေတာင္တက္အဝတ္အစားကိုယ္စီ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုယ္စီျဖင့္ စထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ ထိုေန႔တေနကုန္ ေတာင္တက္လာခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ေနဝင္ခ်ိန္ တြင္ သစ္လံုးအိမ္ေလးတခုသို႔ေရာက္လာသျဖင့္ တညတာအ နားယူရန္အ တြက္ ျပင္ဆင္လိုက္ၾကသည္။ ထိုသစ္လံုးအိမ္အ နီးတြင္ ေရပူစမ္းတခုရွိၿပီး ေရပူစမ္းတြင္ေရခ်ိဳးရန္လည္း အ ဆင္ေျပေလသည္။ ေတာင္ေပၚေနရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း လွ်ပ္စစ္မီးရွိရေအာင္ လုပ္ေပးထားသျဖင့္ အခက္အခဲေတာ့ သိပ္မျဖစ္ေပ။ သို႔ေသာ္ လွ်ပ္စစ္မီးမွာ သစ္ လံုးအိမ္ေလး အတြက္သာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အေမွာင္ထု ုကသာ ႀကီးစိုးေနေလသည္။ သူတို႔နဲ႔အနီးဆံုးတဲ အိမ္မွာ အနည္းဆံုး မိုင္ဝက္ခန္႔ေဝးေလသည္။ အေမက သစ္ လံုးအိမ္ တံခါးကိုဖြင့္၍ အထဲဝင္လိုက္ၿပီး မီးခလုတ္ကိုပါ ဖြင့္လိုက္ သည္။ သူတို႔တက္လာေသာခရီးမွာ သာမန္အလည္အပတ္ လာၾကသူမ်ားအေနျဖင့္ ၂ ရက္ခြဲခရီးျဖစ္ေသာ္လည္း အ ေမေရာသူပါ ကြ်မ္းက်င္ေတာင္တက္သမားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေၾကာင့္ ယခုမွ်ခရီးေပါက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အ သင့္ယူလာၾကေသာ ညစာကိုစားေသာက္လိုက္ၾကသည္။ ထို႔ ေနာင္ သူတို႔ယူလာခဲ့ေသာ အိပ္ယာကိုခင္းၿပီး အိပ္စက္လိုက္ ၾကသည္။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္အထိ ၾကာသြားၿပီမသိဘဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾက ခ်ိန္တြင္ တံခါးေခါက္သံတခုကိုၾကားလိုက္ရသျဖင့္ အေမေရာ သူပါ ႏိုးလာၾကသည္။



ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳး ဒီလိုေနရာမ်ိဳးတြင္ တံ ခါးေခါက္သံေပၚလာသျဖင့္ သားအမိႏွစ္ေယာက္စလံုး အ့ံၾသ သြားခဲ့ၾကေသာ္လည္း အေမကသူ႔ကို မ်က္ရိပ္ျပၿပီး တံခါးဖြင့္ ေပးရန္ ၫႊန္ၾကားလိုက္သည္။ သူတံခါးကဂ်က္ကိုျဖဳတ္လိုက္ သည့္အခ်ိန္တြင္ အျပင္ကအားတခုက တိုးဝင္လာၿပီး သူပါ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ေနာက္ျပန္လဲက်သြားရေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ တြင္ တံခါးအျပင္ဘက္ကေန လူငယ္ႏွစ္ဦး ဝင္လာၾကၿပီး သူ တို႔လက္ထဲတြင္ ေျခာက္လံုးျပဴးေသနတ္ကိုယ္စီ ကိုင္ေဆာင္ ထားၾကေလသည္။ ထိုေသနတ္ေတြနဲ႔ သူတို႔သားအမိကို ခ်ိန္ ရြယ္ထားၾကၿပီးေနာက္ တေယာက္က သူကိုယ္ေပၚအႏွ႔ံ ရွာေဖြ ေလေတာ့သည္။ သူ႔ကိုယ္ေပၚက ဘာမွမေတြ႔ရသျဖင့္ အေမ့ ဆီသြားၿပီး ရွာေဖြေလသည္။ ထိုသူ၏လက္က အေမ့ကိုယ္ ေပၚကို ပြတ္သပ္ကာရွာေဖြေနရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကၿပံဳးေယာင္ သမ္းသြားသည္။ ထိုအၿပံဳးကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔ရင္ထဲထိတ္ကနဲ႔ ျဖစ္သြားသလို အေမ့အတြက္လည္း စိုးရိမ္သြားမိသည္။ ထိုသူက သူ႔လက္ေတြကို အေမ့ရင္သားကိုပြတ္သပ္ရာကေန တေျဖးေျဖးညစ္ေျခလာသျဖင့္ အေမ့မ်က္ႏွာက နာက်င္မႈျဖင့္ ရႉ႕ံမဲ့လာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္လိုက္ၾက ၿပီး တေယာက္ကအေမ့ကို ေသနတ္ျဖင့္ခ်ိန္ရင္း သူ႔အဝတ္အ စားေတြကို ခြ်တ္ခိုင္းလာသျဖင့္ သူကအေမ့ကိုလွမ္းၾကည့္ ဘိုက္သည္။ အေမကလည္းသူ႔ကိုၾကည့္ေနသျဖင့္ မ်က္လံုး ျခင္းဆံုမိသြားၾကသည္။ အေမ့မ်က္လံုးေတြက သူ႔ကိုတခုခု ေျပာေနသည္ဟု ထင္မိေသာ္လည္း လတ္တေလာအေျခအေန အရ သူဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘဲ ခိုင္းသလိုလုပ္ရန္သာ ရွိေတာ့သည္ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ခါးပတ္ကေနစၿပီး တခုခ်င္းခြ်တ္လိုက္သျဖင့္ ေနာက္ဆံုး အတြင္းခံပင္မရွိေတာ့ဘဲ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္သြား ရသည္။ ထို႔ေနာက္ ေသနတ္က သူ႔ဆီျပန္ေရာက္လာၿပီး အေမ့ ကိုအဝတ္အစားေတြခြ်တ္ရန္ ခိုင္းေလသည္။ ထိုအခါ အေမနဲ႔ သူနဲ႔မ်က္လံုးျခင္းတခါျပန္ဆံုသြားၾကၿပီး အေမ့မ်က္လံုးေတြ က အေျခအေနကိုေစာင့္ၾကည့္ရန္ သတိေပးေနသည္။ အေမ က ပထမဆံုး ေခါင္းမွာေဆာင္းထားေသာ ဦးထုတ္ကို ခြ်တ္ လိုက္သျဖင့္ သူမရဲ႕ေရႊေရာင္ဆံႏြယ္တြက ေျဖခ်လိုက္သ လို ျဖစ္သြားသည္။ လူစိမ္း ၂ ေယာက္က ေရႊေရာင္ဆံႏြယ္ေတြနဲ႔ အေမ့ရဲ႕အလွကိုၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္ေတြေဟာင္းေလာင္းပြင့္သြား ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမေဘာင္းဘီကခါးပတ္ကို ခြ်တ္လိုက္ ၿပီး အေပၚကဝတ္ထားေသာ ႏွင္းကာဂ်ာကင္ကိုပါ ခြ်တ္လိုက္ သည္။ ထိုမွတဖန္ ေဘာင္းဘီရွည္ ၿပီးေနာက္ အက်ႍကိုခြ်တ္ လိုက္သျဖင့္ အေမ့မွာ ဘရာစီယာႏွင့္ပင္တီေလးသာ က်န္ေန ေလေတာ့သည္။





ထို႔ေနာက္ အေမက သူမရဲ႕ဘရာစီယာကို ေျဖးေျဖးေလးခြ်တ္ ခ်လိုက္သျဖင့္ အေမ့ရဲ႕ဖြ႔ံထြားေသာႏို႔အစံုက ဘရာစီယာရဲ႕ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံထားရတာကေန လြတ္လပ္ေရးရသြားၾကၿပီး သူ႔ မ်က္လံုးကလည္း အေမ့ႏို႔ေတြကေန ခြာလို႔မရေတာ့ေပ။ အ ေမက သူမပင္တီေလးကို ေျဖးေလးစြာေအာက္သို႔ေလ်ာခ်ကာ ခြ်တ္လိုက္ေသာအခါ အေမႊးပါးပါးေအာက္က ေစာက္ပတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးမွာ အဖံုးအကြယ္မရွိေတာ့ဘဲ ထင္ရွားစြာျမင္ ေနရသျဖင့္ သူ႔လီးကတဆတ္ဆတ္နဲ႔ ေထာင္မတ္လာေလ သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ထဲကတေယာက္က သူ႔အဝတ္အစားေတြကို အလ်င္အျမန္ခြ်တ္ျပစ္လိုက္ၿပီး အ ေမဆီေျပးသြားေလသည္။ ထိုေျပးသြားေသာသူက သူ၏ေသ နတ္ကို သူ႔အဝတ္အစားေတြႏွင့္အတူထားခဲ့ၿပီး အေမ့ဆီသို႔ ေျပးသြားျခင္းျဖစ္သည္။ က်န္တေယာက္ကလည္း အေမ့ရဲ႕ ဝတ္လစ္စလစ္ခႏၶာကိုယ္ကိုသာေငးေနၿပီး သူ႔ကိုခ်ိန္ထားေသာ ေသနတ္က ေလ်ာ့ရဲရဲျဖစ္ေနသျဖင့္ သူ႔ရဲ႕ေျခတဖက္ကို ေဘး သို႔ကားလိုက္ၿပီး က်န္ေျခတဖက္ကို ေနာက္သို႔အေရြ႕ ေခါင္း ကိုလည္းငံုးၿပီး ေရွာင္ထြက္ၿပီသားျဖစ္ေနသည္။ သူ႔လႈပ္ရွားမႈကို လူစိမ္းကသိသြားၿပီး သူ႔ဘက္လွည့္လာေသာ္ လည္း သူ႔လႈပ္ရွားမႈေတြက ခ်ိန္သားကိုက္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တဖက္လူအနည္းငယ္ေနာက္က်သြားေလသည္။ ထိုေနာက္ တဖက္လူရဲ႕ ေသနတ္ကိုင္လက္ကို သူ႔လက္ျဖင့္ဖမ္းကိုင္လိုက္ ၿပီး သူ႔ဆီသို႔အရွိန္ျဖင့္ဆြဲယူလိုက္သည္။ သူကထိုသို႔ဆြဲမည္ဟု တဖက္လူက ထင္မထားေသာေၾကာင့္ အငိုက္မိသြားၿပီး ခႏၶာ ကိုယ္ကလည္းေရွ႕သို႔ငိုက္ပါလာခဲ့ရသည္။ သူက တဖက္လူရဲ႕ လက္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ အားလြန္လာေသာခႏၶာကိုယ္ကို ပုခံုးနဲ႔ထမ္း ျပီး ဂ်ဴဒိုနည္းျဖင့္ ကိုင္ေပါက္လိုက္သည္။ လူစိမ္းမွာ ၾကမ္း ျပင္ေပၚသို႔ ေျခကားယားလက္ကားယားျဖင့္ ေခြးက် က်သြား ၿပီး ေသနတ္တျခား လူတျခားျဖစ္သြားေလသည္။ သူက ထို ေသနတ္ကိုေကာက္ယူလိုက္ခ်ိန္တာြင္ အေမ့ဆီေျပးဝင္သြား ေသာလူကလည္း အေမ့လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚသ္ို႔ ေနာက္ျပန္လွန္ကာ လဲက်သြားေလသည္။ သူက အဝတ္အစား ခြ်တ္ထားေသာလူရဲ႕ေသနတ္ကိုပါ ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး အေမ့ ဆီျပစ္ေပးလိုက္သည္ကို အေမကက်င္လည္စြာဖမ္းယူလိုက္ သည္။ သူတို႔သားအမိရဲ႕ အပင္ပန္းခံေလ့က်င့္ခဲ့ရမႈေတြက ယ ခုလိုအေျခအေနကိုမေျပာနဲ႔ ဒီထက္ဆိုးေသာအေျခအေနေတြ ကိုပင္ ပါးနပ္ၿပီးအတိုင္အေဖာက္ညီညီျဖင့္ ေက်ာ္လႊားခဲ့ၾက ဖူးသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚကလူစိမ္းႏွစ္ေယာက္က တ ေယာက္မ်က္ႏွာတေယာက္ အ့ံၾသၿပီးၾကည့္ေနၾကသည္။ သူ တို႔ထင္မွတ္ထားၾကသလို သာမန္ခရီးသြားေတြမဟုတ္ၾကသ ျဖင့္ မွန္းခ်က္လြဲသြားၾကသည္ကို ယခုသ္ိလိုက္ၾကရၿပီျဖစ္ သည္။ အေမက “သား အိတ္ထဲကႀကိဳးသြားယူလိုက္” ဟု ေျပာသျဖင့္ အိတ္ကိုဖြင့္ၿပီးႀကိဳးယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုလူေတြကို အေမသင္ေပးထားေသာ ႀကိဳးခ်ည္နည္းပညာ ျဖင့္ ခ်ည္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္အထိ အေမေရာသူပါ အဝတ္ အစားေတြျပန္မဝတ္ႏိုင္ၾကေသးဘဲ ဝတ္လစ္စလစ္အတိုင္းသာ ရွိေနၾကေသးသည္။ သူက ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကို ႀကိဳးမခ်ည္ခင္ အဝတ္အစားအားလံုးကို ခြ်တ္ျပစ္လိုက္ၿပီး ေျခႏွစ္ဖက္ကလြဲ ၿပီး ခ်ည္ထားကာ ပါးစပ္ကိုလည္း အသံထြက္မရေအာင္ ခ်ည္ထားလိုက္သည္။



ထို႔ေနာက္ အေမက “ကဲ ရွင္တို႔ေျခေထာက္ကို ႀကိဳးမခ်ည္ထားဘူး အခုကေနစၿပီး ၂၀ အထိ ေရမယ္။ ရွင္တို႔ေျပးၾကေပေတာ့။ ၂၀ မျပည့္ခင္ က်မတို႔မ်က္စိ ေအာက္ကေန ေပ်ာက္ေအာင္ႀကိဳးစားၾက။ အဲလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဟင္း. ဟင္း. ဟင္း… ” ဟု အေမကစကားကိုဆက္မေျပာဘဲ ေသနတ္ကိုသာ လက္ထဲ ကေနျပလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ “ကဲ စၿပီေနာ္” ဟု ေျပာလိုက္ေသာအခါ ထိုလူႏွစ္ေယာက္မွာ တိုင္ပင္မထား ျကဘဲ ဝုန္းခနဲထေျပးၾကေလေတာ့သည္။ ထိုလူႏွစ္ေယာက္ ေတာအုပ္ထဲေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသည့္အ ခ်ိန္မွ သစ္လံုးအိမ္တံခါးကိုပိတ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုအခါမွ အ ေမကသူ႔ဘက္လွည့္လာၿပီး “သား ဒီေသနတ္ေတြ အိတ္ထဲသိမ္းလိုက္” ဟု ေျပာလာသည္။ သူက အေမ့စကားကိုလည္းမၾကား အေမ ေပးေနေသာေသနတ္ကိုလည္းမယူမိဘဲ အေမ့ရဲ႕ဝတ္လစ္စ လစ္ခႏၶာကိုယ္ကိုသာ ေငးေနမိသျဖင့္ အေမက “ဟဲ့ ငါေျပာေနတာ ၾကားရဲ႕လား တကထဲ ၾကည့္ေနလိုက္တာမ်ား။ နင့္အေမဆိုတာလည္း သတိထားဦဟဲ့” ဟု ေငါက္ေျပာလိုက္ေတာ့မွ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး အေမေပးေန ေသာ ေသနတ္ေတြကိုယူၿပီး အိတ္ထဲသိမ္းလိုက္သည္။ ထိုအ ခ်ိန္တြင္ အေမက သူမရဲ႕အဝတ္အသားေတြကို ျပန္မဝတ္ ေတာ့ဘဲ ဝတ္လစ္စလစ္ဘဲ အိပ္ယာဆီငို႔လာၿပီး ေစာင္ၿခံဳကာ အိပ္ေနေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူလည္းထိုအတိုင္းဘဲ အိပ္ လိုက္ေတာ့သည္။ အေမနဲ႔သူက အိပ္ယာတခုစီဆိုေပမယ့္ ေဘးခ်င္းကပ္ကာ အိပ္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ခုနတုန္းက သူျမင္ခဲ့ရ သည့္ အေမ့ရဲ႕ဝတ္လစ္စလစ္ခႏၶာကိုယ္ကိုသာ ျပန္ျမင္ေယာင္ မိေနရင္း အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘဲျဖစ္ေနေလသည္။ သူကသာ အိပ္လို႔ မရေပမယ့္ အေမကေတာ့ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနသည္။ သူ႔အေနနဲ႔ အေမဝတ္လစ္စလစ္အိပ္ေနတာကို သိေနသည္။ အ ေမ့ေစာင္ကိုသာ မၾကည့္လိုက္လွ်င္ အေမ့ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ျပန္ ျမင္ရႏိုင္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ သားတေယာက္အေနျဖင့္ မိခင္ အေပၚမွာ ယခုလိုလုပ္သင့္ပါ့မလားဆိုတာကိုလည္း စဥ္းစား မိသည္။ သူရဲ႕စိတ္ေတြက လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ လြန္ဆြဲေန သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုလိုျမင္ခြင့္ရဖို႔ဆိုတာ ေနာက္တခါမျဖစ္ ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ယခုကလည္း သူကၾကည့္ရံုေလးဘဲ အေမမသိ ပါဘူးဆိုၿပီး အေမၿခံထားေသာေစာင္ကို ဖယ္ရွားလိုက္သည္။ တေနကုန္ ေတာင္တက္လာရသျဖင့္ အေမကႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး အေမ့ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္က ေဘးတဖက္ဆီ သို႔ ကားထားသလိုျဖစ္ေနသျဖင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုအေမ့ေပါင္ခြဆံု အနားသို႔တိုးကပ္လိုက္သည္။ အေမ့ေစာက္ပတ္ဆီကေန အနံ့ သင္းသင္းေလးကို ေက်နပ္စြာရႉလိုက္ၿပီး သူ႔လွ်ာကအေမ့ရဲ႕ ေပါင္ခြဆံုကေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးအေပၚသို႔ ေရာက္ သြားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူကိုယ္သူသတိမရွိေတာ့ဘဲ သူ႔ကို ေမြးထုတ္ထားခဲ့ေသာ အေမျဖစ္သူရဲ႕ေစာက္ပတ္ႀကီးကို မက္ ေမာစြာယက္ေနမိေလသည္။ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ သူယက္ေနမိသည္ကို မမွတ္ မိေတာ့ဘဲ သူ႔ပါးစပ္ထဲသို႔ ခြ်ဲက်ိက်ိအရည္တမ်ိဳးဝင္လာသည့္ အခ်ိန္မွ သူ႔ကိုယ္သူသတိျပန္ဝင္လာခဲ့သည္။





ထို႔ေၾကာင့္ စိုးရိမ္ တႀကီးျဖင့္ အေမ့ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အေမကႏွစ္ ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေသးေပမယ့္ သူမေစာက္ပတ္ကေတာ့ သူ႔ လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ ေစာက္ရည္ေတြထြက္လာၿပီး စိုရႊဲေနၿပီျဖစ္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔စိတ္ေတြထိန္းမရေအာင္ျဖစ္လာၿပီး အ ေမ့ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ကာ သူ႔လီးကိုအေမ့ရဲ႕ ေစာက္ရည္ေတြရႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးေပၚ ေတ့ထားလိုက္သည္။ သူ႔အေနနဲ႔ နည္းနည္းေလးဖိသြင္း လိုက္လွ်င္ အေမ့ေစာက္ပတ္ထဲ သူ႔လီးဝင္သြားႏိုင္ေပမယ့္ တ ကယ္အဲလိုလုပ္ဖို႔က်ေတာ့ မဝ့ံမရဲျဖစိေနရျပန္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔လီးကလည္း တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ေတာင္မတ္ေနသျဖင့္ နည္း နည္းေလးဖိသြင္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူ႔လီးထိတ္ဖူးႀကီးက အေမ့ေစာက္ပတ္ထဲျမဳတ္ဝင္သြားေလသည္။ သူက မဝ့ံမရဲ ျဖင့္ အေမ့မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အေမ့ဆီကေန ဘယ္လိုမွမတံု႔ျပန္လာသျဖင့္ ေခ်ာေမာလွပေနေသာ အေမ့ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔လီးကိုပို၍ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ထိုအခါ အေမ့ခႏၶာကိုယ္ကလူးလြန္႔သြားၿပီး မ်က္လံုးအစံုက လည္းပြင့္လာခဲ့သည္။ အေမက ႐ုတ္တရက္သူမအေပၚကေန သူ႔ကိုျမင္လိုက္ရသျဖင့္ အ့ံၾသသြားေလသည္။ ထိုအခ်ိန္မွ ေတာ့ သူလည္းအေမႏိုးလၿပီျဖစ္သျဖင့္ မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး သူ႔လီးအဆံုးအထိဝင္ေအာင္ ဖိသြင္းျပစ္လိုက္ေသာအခါ အေမ့ မ်က္ႏွာေလးက နာက်င္သြားဟန္ျဖင့္ ရႈံ႕မဲ့သြားေလသည္။ သူ႔ အတြက္ေတာ့ ထိုရႈံ႕မဲ့ေနေသာ အေမ့မ်က္ႏွာေလးကိုက လွ လြန္းေနသည္ဟု ေတြးမိသည္။ အေမက “သားးးးမင္းးးမင္းးးးး ဒါ… ဒါဘာလုပ္တာလဲ” ဟု ေမးလာသျဖင့္ သူက “သားကိုခြင့္လႊတ္ပါအေမရယ္ သား.. . သားေလ ဘယ္လိုမွ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ” ဟု ေတာင္ပန္ရင္းေျပာလိုက္သည္။ အေမက “မင္းးးမင္းးးးအခုဖယ္စမ္း ဖယ္စမ္း ငါ့ကိုအခုလြတ္” ဟု ေျပာလာေသာအခါ သူလည္းဘာမွထပ္စဥ္းစားမေနေတာ့ ဘဲ အေမ့ေစာက္ပတ္ထဲ အဆံုးအထိျမဳတ္ဝင္ေနေသာ သူ႔လီး ကိုျပန္ဆြဲထုတ္သလိုျဖင့္ အဖ်ားေရာက္ကာနီးမွ ျပန္ေဆာင့္ သြင္းလိုက္ၿပီး ထပ္ကာထပ္ကာ ေဆာင့္လိုးျပစ္လိုက္ေတာ့ သည္။ အေမက အစပိုင္းမွာ႐ုန္းကန္ေနေသာ္လည္း တေျဖး ေျဖး႐ုန္းကန္မႈေတြေႏွးလာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကျမန္ျမန္ ၿပီးမသြားရေအာင္ စိတ္ကိုထိန္းထားၿပီး အခ်ိန္ဆြဲကာ လိုးေန လိုက္သည္။ ႏူးည့ံၿပီးေႏြးေထြးေနေသာ အေမ့ေစာက္ပတ္က လိုးရတာေစးပိုင္ေနသျဖင့္ သူၿပီးမသြားရေအာင္ အေတာ္ေလး ႀကိဳးစားကာ ထိန္းေနရသည္။ အေမေစာက္ပတ္က သူ႔လီးကို ညစ္ထားသလိုျဖစ္လာၿပီး အေမ့ဖင္ေတြကလည္း ၾကမ္းျပင္ ေပၚကေနႂကြႂကြတက္လာၿပီး သူ႔ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း ပင့္ေပး လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကအ့ံၾသစြာျဖင့္ အေမ့မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အေမကသူမမ်က္လံုးေတြကို ပိတ္ထား သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုျမန္လာၿပီး အေမ့ဖင္ေတြကလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚကေန အေပၚသို႔ ႂကြႂကြ ၿပီး ပင့္ေပးလာသည္။ သူက “အေမ.. ေကာင္းလားဟင္ သားလိုးတာ ေကာင္းရဲ႕လား” ဟု အရဲစြန္႔ေမးလိုက္ေသာ္လည္း အေမကဘာမွျပန္မေျပာဘဲ သူမေစာက္ပတ္ကသာ သူ႔လီးကိုပိုတင္းက်ပ္သြာ ညစ္ထား ေလသည္။



ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာကို အေမ့ႏို႔ေတြဆီပို႔လိုက္ၿပီး ဖြ႔ံထြားလၽပကာ စူၿဖိဳးေနေသာအေမ့ႏို႔ေတြကို တလံုးၿပီးတလံုး တႁပြတ္ႁပြတ္မည္ေအာင္စို႔ရင္း လိုးေနခဲ့သည္။ သူ႔အေနနဲ႔ အ ေမ့ႏို႔ကေန နိျ့ရည္ေတြထြက္မလာေပမယ့္လည္း ႏို႔စို႔ရသည့္အ ရသာကို သူႏွစ္သက္သည္။ ႀကိဳက္သည္။ အေမ့ႏို႔ေတြကို သူ ခ်စ္သည္။ ျမတ္ႏိုးသည္။ သစ္လံုးအိမ္ေလးထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္သံ အေမ့ရဲ႕ၿငီးျငဴသံ ေစာက္ပတ္ထဲလီးဝင္သံ တဖတ္ဖတ္ တအုအု တအားအားျဖင့္ သံစံုထြက္ေနၾကေပမယ့္လည္း အေမနဲ႔သူကေတာ့ ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘဲ ေတာင္တန္းေပၚကခ်စ္ေတးသံကို တြန္ၾကဴး ေနမိၾကသည္။ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း ပင့္ပင့္ေပးလာေသာ အေမ့ဖင္ႀကီးေတြရဲ႕လုပ္ရွားမႈကို သူအလြန္သေဘာက်မိသည္ ထိုအရာေတြက အေမလည္းေကာင္းသလို သူ႔အတြက္လည္း နတ္စည္းစိမ္ကို ခံစားေနရသလိုျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ အ ေမ့လက္ေတြက သူ႔လက္ေတြကိုဆုပ္ကိုင္လာသျဖင့္ သူက လည္းအေမ့လက္ကိုျပန္လာ္ဆုပ္ကိုင္ကာ အားကုန္ေဆာင့္လိုး ေနလိုက္ရင္း အေမေရာသူပါ ၿပိဳင္တူလိုလိုၿပီးသြားၾကေလ သည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က အေမ့ခႏၶာကိုယ္ေပၚၿပိဳလဲက်သြားၿပီး သစ္လံုးအိမ္ငယ္ေလးထဲမွာလည္း ျပန္လည္တိတ္ဆိတ္သြား ရေလေတာ့သည္။ ခဏအၾကာတြင္ သူကအေမ့ခႏၶာကိုယ္ ္ေပၚကေနထၿပီး နံရံကိုကပ္ၿပီး တိတ္ဆိတ္စြာထိုင္ေနလိုက္ေပ မယ့္ အေမကေတာ့ ထိုအတိုင္းဘဲမလုပ္ရွားဘဲ ေနေနေလ သည္။ တႀကိမ္တြင္ အေမနဲ႔သူ မ်က္လံုးခ်င္းဆါံုမိၾကသည္။ အခုတြင္ အေမနဲ႔သူက သာမန္သားအမိဆက္ဆံေရးမ်ိဳး မျဖစ္ႏိုင္ၾက ေတာ့ဆိုတာကို အေမေရာသူပါ နားလည္လိုက္ၾကၿပီျဖစ္သည္ သူက အေမါကိုလိုးခဲ့သည့္အျပစ္အတြက္ အေမေပးသည့္အ ျပစ္ကို ခံရန္ျပင္ဆင္ထားသည္။ အေမကသူ႔ကို ဘယ္လိုအျပစ္ မ်ိဳးဘဲေပးေပး သူျငင္းဆန္မွာမဟုတ္။ အေမသူ႔ကိုစိတ္ဆိုးတာ ကို သူလက္ခံသည္။ သူ႔လုပ္ရပ္က စိတ္လည္းဆိုးသင့္ပါ သည္။ သို႔ေသာ္ အေမသူ႔ကိုစိတ္နာသြားမွာမ်ိဳးကိုေတာ့ သူမ လိုလားပါေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အေမေပးသည့္အျပစ္ကို မျငင္း ဆန္ရန္ ဆံုးျဖတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ုတ္တရက္ အေမကထ ထိုင္လိုက္ၿပီး သူမအိတ္ထဲက ဆပ္ျပာဘူးႏွင့္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ ကိုထုတ္ယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကိုကိုင္ ၿပီး သူ႔ကို “ေရသြားခ်ိဳးမယ္ လိုက္ခ်င္ေသးလား” ဟု ေမးလာသည္။ အေမနဲ႔သူနဲ႔ ေမွာက္မွားခဲ့ၾကၿပီး အေမ့ဆီက ေန ပထမဆံုးၾကားရေသာ စကားျဖစ္သည္။ သူက ေခါင္းကို ညိတ္ျပလိုက္ၿပီးေနာက္ ထိုင္ရာကေနထလိုက္ၿပီး အေမ့ေနာက္ ကေနလိုက္လာခဲ့သည္။



ေရပူစမ္းသို႔ေရာက္လာၾကၿပီး အေမ ေရာသူပါ ေရထဲစိမ္လိုက္ၾကသျဖင့္ တေနကုန္ေတာင္တက္ လာခဲ့ရသျဖင့္ ပင္ပန္းခဲ့သမွ်ေျပေပ်ာက္သြားကာ လန္းဆန္း သြားၾကသည္။ အေမက သူမရဲ႕ႏို႔ေတြနဲ႔ေစာက္ပတ္ကို ဆပ္ျပာ ျဖင့္ ေသခ်ာက်နစြာ ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေနသည္ကို လက္ႏွိပ္ ဓာတ္မီးေရာင္တစြန္းတစျဖင့္ ျမင္ေနရေလသည္။ အေမ့ကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားလီးက တဖန္ျပန္၍ ေတာင္ မတ္ခ်င္သလိုျဖစ္လာသျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူသတိေပးေနရေလ သည္။ ထို႔ေနာက္ အေမေရာသူပါ ေဆးေၾကာၿပီးစီးသြားၾကၿပီး ေရသုတ္လိုက္ၾကကာ သစ္လံုးအိမ္ဆီျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ ေနာက္ အဝတ္အစားကိုယ္စီ လဲလွယ္ဝတ္ဆင္လိုက္ၾကၿပီး အ ေမက မီးလင္းဖိုကို မီးအားေကာင္းေစရန္လုပ္လိုက္သျဖင့္ အခန္းထဲမွာ အေႏြးဓာတ္ကလႊမ္းၿခံဳလာသည္။ ထို႔ေနာက္ အ ေမက သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး အ်ပ္ေတာ့မည္ဟုေျပာၿပီး သူမ အိပ္ယာထက္လွဲေလ်ာင္းကာ ေစာင္ၿခံဳကာအိပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူလည္းအိပ္ယာေပၚလွဲကာ အိပ္လိုက္သည္။ ထို အခ်ိန္တြင္ အေမက သူ႔ကိုမ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ကာ “ဒီလာခဲ့” ဟု ေခၚၿပီး ၿပံဳးျပလိုက္သျဖင့္ သူကလည္းရယ္က်ဲက်ဲျဖင့္ အ ေမ့အိပ္ယာဆီကူးလာခဲ့လိုက္သည္။ အေမက သူမလက္ ေမာင္းေပၚ သူ႔ကိုေခါင္းအံုးကာ အိပ္ခိုင္းထားသျဖင့္ အေမ့ရဲ႕ ဖြံ႕ထြားေသာႏို႔ေတြက သူ႔မ်က္ႏွာနားမွာ ကပ္ေနသည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ သူကပ္းစပ္ကိုဟလိုက္ၿပီး အေမ့အက်ႍအေပၚကေန ႏို႔ကိုငံုလိုက္ေသာအခါ အေမက “ေတာ္သင့္ၿပီေလသားရဲ႕ မဝႏိုင္ေသးဘူးလား” ဟု ေမးလာသျဖင့္ သူက “ဘယ္ေတာ့မွ ဝမွာမဟုတ္ဘူးအေမ” ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ ထိုအခါအေမက “ဒီေလာက္ေတာင္ ငတ္ေနတာ လာခဲ့…. ” ဟုေျပာၿပီး သူမရဲ႕အက်ႍကိုခြ်တ္ျပစ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ဘ ရာစီယာမဝတ္ထားသျဖင့္ အေမ့ႏို႔အစံုက….. ၿပီးပါၿပီ ။